Καλωσήρθατε στη λογοτεχνική ιστοσελίδα του Διάττοντα Αβρού. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε έργα του ίδιου (οι ποιητικές συλλογές αναφέρονται στη δεξιά πλευρική στήλη) αλλά και άλλων δημιουργών. Σε περίπτωση που θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί του (π.χ. για να πείτε απλά τη γνώμη σας ή για να δημοσιεύσετε κάποιο κείμενό σας), μπορείτε να συμπληρώσετε τη φόρμα επικοινωνίας στη οριζόντια μπάρα του μενού ή να στείλετε μήνυμα στο e-mail που αναγράφεται δεξιά. Καλές σας αναγνώσεις...

Σημείωση: Δυστυχώς ένα (πολύ) μικρό μέρος του συνολικού αριθμού ποιημάτων έχει ανέβει μέχρι στιγμής κι απ' αυτά τα ποιήματα λίγα έχουν την οριστική μορφή τους (τα περισσότερα δεν έχουν ακόμα υποστεί την τελική επεξεργασία)... Το Blog εδώ και πολύ καιρό είναι παροπλισμένο...

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Λάμπρος Πορφύρας - Εργογραφία

συνέχεια απ' την προηγούμενη ανάρτηση...

Ο Λάμπρος Πορφύρας εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά γράμματα ενώ ήταν ακόμα μαθητής, με το ποίημα "Η Θλίψη Του Μαρμάρου" που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Στάδιον" το 1894 κι απ' το 1895 συνδέθηκε με τους φιλολογικούς κύκλους στην Αθήνα. Το 1920 εξέδωσε την ποιητική συλλογή "Σκιές", που ήταν η μοναδική του συλλογή που εκδόθηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του. Μετά το θάνατό του εκδόθηκε (με φροντίδα του αδερφού του Θεόδωρου Σύψωμου) η ποιητική συλλογή "Μουσικές Φωνές" (1934) που τιμήθηκε απ' την Ακαδημία Αθηνών την επόμενη χρονιά. Το 1956 εκδόθηκαν τα Άπαντά του, με εισαγωγή για τη ζωή και το έργο του, τα ποιήματα των δύο συλλογών του, την αλληλογραφία του, κριτικά υπομνήματα σχετικά με το έργο του κ.α.

Ο Πορφύρας ήταν άνθρωπος μελαγχολικός, κι έζησε μοναχική ζωή μακριά απ' τους κοινωνικούς κύκλους. Ήταν θαμώνας της απλής λαϊκής ταβέρνας και στους στίχους του τραγούδησε τον έρωτα, τη θάλασσα και την ελληνική φύση, τα ταπεινά πράγματα και τα θλιμμένα ειδύλλια. Ακολούθησε μεν το συμβολισμό, διαμόρφωσε όμως ένα ιδιαίτερο προσωπικό ύφος. Η γλώσσα του είναι μεν απλή, όμως την Ποίησή του τη χαρακτηρίζει η γλυκύτητα της έκφρασης, η μουσικότητα του τόνου κι η αρμονία. Ποιήματα του μελοποιήθηκαν από Έλληνες συνθέτες και μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Συνεργάστηκε, τέλος, με διάφορα περιοδικά όπως "Τέχνη", "Διόνυσος", "Παναθήναϊα" κ.α. Το τελευταίο μέρος του μικρού αφιερώματος στο γνωστό Μεσοπολεμικό Ποιητή, περιλαμβάνεται στην επόμενη ανάρτηση...


Πιε Στου Γιαλού Τη Σκοτεινή Ταβέρνα

Πιε στου γιαλού τη σκοτεινή ταβέρνα το κρασί σου,
σε μι’ άκρη, τώρα π’ αρχίσαν ξανά τα πρωτοβρόχια.
Πιε το με ναύτες και σκυφτούς ψαράδες αντικρύ σου,
μ’ ανθρώπους που βασάνισε η θάλασσα κι η φτώχεια.

Πιε το, η ψυχή σου αξέννοιαστη τόσο πολύ να γίνει,
που αν έρθ’ η Μοίρα σου η κακιά να της χαμογελάσεις,
καημοί καινούργιοι αν έρθουνε μαζί σου ας πιουν κι εκείνοι,
κι αν έρθει ο Χάρος, ήσυχα κι αυτόν να τον κεράσεις.

4 σχόλια:

Αλίκη Τίλλη είπε...

Απλός καθημερινός και κοινωνικός, με μιά μελαγχολική και μοναχική ματιά ,έτσι όπως θέλει να ζει και να μετράει τους χτύπους του χρόνου ...με τη φαντασία του και τη δική του ποίηση που σίγουρα ξεχωρίζει με την απλότητα και τα χρώματά της...

Διάττων είπε...

...μ’ ανθρώπους που βασάνισε η θάλασσα κι η φτώχεια...

...κι αν έρθει ο Χάρος, ήσυχα κι αυτόν να τον κεράσεις...

Επιτέλους, τι στίχοι ήταν αυτοί Αλίκη; Ποιοι τους έγραψαν; Σε ποιους απευθύνονται; Πραγματικά, μεγάλος Ποιητής ο Λάμπρος Πορφύρας...

ANNA FLO είπε...

Δεν μπορώ να μην αφήσω και εδώ την καλησπέρα μου . Βλέπεις ήμουν εκτός Αθηνών και την έχασα την ανάρτηση αυτή...Τα είπα εξάλλου στην νέα σου συνέχεια, αλλά μ'άρεσε και αυτή η περιγραφή του απλού Έλληνα, αλλά σπουδαίου ποιητή!!
Να σαι καλά

Διάττων είπε...

Σ' ευχαριστώ και για τη δεύτερη επίσκεψή σου στο μικρό αφιέρωμά μου για το Λάμπρο Πορφύρα. Έδειξες και συνέπεια σε σχέση με προηγούμενο σχόλιό σου, αλλά κι ότι σ' αρέσει ο Ποιητής.

Ειλικρινά το ευχαριστώ μου είναι μεγάλο... Καλό σου βράδυ αγαπητή μου φίλη...

 
Free Joomla TemplatesFree Blogger TemplatesFree Website TemplatesFreethemes4all.comFree CSS TemplatesFree Wordpress ThemesFree Wordpress Themes TemplatesFree CSS Templates dreamweaverSEO Design