I
Φτάνει πια. Όσα έζησα
- που ήταν σα να μην τα έζησα -
ας μείνουν ως εδώ. Κι όσους με περιέβαλαν
- που ήταν σα να μη με περιέβαλαν -
πρέπει να τους ξεχάσω.
Θέλω να φύγω τώρα πια.
Θέλω να φύγω αλλά όχι με οποιαδήποτε τρόπο
(μια απλή φυγή δε θα σήμαινε τίποτα για μένα).
Θέλω να εκσφενδονιστώ σα σφαίρα,
να τρυπήσω τον άνεμο, να τον ταράξω.
Θέλω να ορμήσω σα χείμαρρος
και στο διάβα μου να τα παρασύρω όλα.
Θέλω να ξεπεταχτώ όπως το ζώο
που αρχίζει και τρέχει βιαστικά
μόλις νιώσει τον κίνδυνο.
Θέλω να ξεπεράσω τις ταπεινές
ανθρώπινες διαστάσεις και πραγματικότητες,
να γίνω όνειρο και να διαρκέσω.
Θέλω ν' απογειωθώ ψηλά,
να γύρω στην αγκαλιά ενός άστρου
και ν' αγγίξω το δάκρυ του.
Θέλω να φύγω κι όχι απλώς να φύγω,
αλλά να φεύγω, θέλω να φεύγω διαρκώς
κι αν κάπου σταματώ να 'ναι μόνο για λίγο
κι ύστερα πάλι να φεύγω
κι αυτό για όλη την υπόλοιπη ζωή μου.
II
Έχω μια κουρασμένη καρδιά.
Καμιά ανταπόκριση προς τον κόσμο.
Ούτε ένα συμβιβασμό προς τα πράγματα,
μια συγκατάβαση, μια ανοχή.
Θέλω να φύγω τώρα πια.
Θέλω να φύγω κι όμως μένω πάντα εδώ
(τόσο ταπεινωτικά εδώ).
Μένω εδώ
κι απλώς λέω πως θέλω να φύγω...
Ιούλης 1994
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου